Analiza depersonalizacji i derealizacji u osób uprawiających biegi sportowe

Projekt badawczy służy analizie odmiennych stanów świadomości (depersonalizacji i derealizacji) u osób uprawiających sport wymagający bardzo dużego wysiłku, np. w przypadku ultramaratonów.
Stany takie jak depersonalizacja (poczucie oddzielenia od własnego ciała lub umysłu) i derealizacja (doświadczanie zewnętrznego świata jako nierzeczywistego lub przypominającego sen) są powszechnie i występują z różnym nasileniem i w różnych okolicznościach. U niektórych osób stany te pojawiają się w trakcie medytacji, praktyk religijnych lub w czasie intensywnego wysiłku sportowego.
Depersonalizacja i derealizacja to także naturalne reakcje na doświadczenia traumatyczne, kiedy umysł oddziela się od przytłaczających zdarzeń i uczuć, jako forma radzenia sobie z urazem. Niektóre formy depersonalizacji i derealizacji przyjmują postać przewlekłą, są w znacznym stopniu dysfunkcyjne, powodują cierpienie i są uznawane za patologiczne. Brakuje jednak badań porównujących stany normalnej i patologicznej depersonalizacji/derealizacji, ich związków z traumą oraz sposobów, w jaki są doświadczane przez jednostki.
W ramach tego projektu przeprowadzone będą ustrukturyzowane wywiady kliniczne z osobami zdrowymi i pacjentami z różnymi zaburzeniami psychicznymi, w celu analizy porównawczej osobistych doświadczeń związanych z depersonalizacją i derealizacją. Badania tego typu są potrzebne, aby poprawić rozpoznawanie przez klinicystów odmiennych stanów świadomości, które mogą wskazywać na zaburzenia związane z traumą. W konsekwencji, będzie to prowadzić do lepszej diagnostyki i kierowania pacjentów na leczenie.
Projekt posiada zgodę Wydziałowej Komisji ds. Etyki Badań przy Uniwersytecie SWPS, WZ Katowice i jest finansowany z grantu Narodowego Centrum Nauki 2016/22/E/HS6/00306