e-psyche

Superwizja to szczególny rodzaj spotkania terapeutów, w czasie którego analizuje się mechanizmy i zjawiska zachodzące w omawianym procesie terapii. Osobom szkolącym się w zawodzie terapeuty superwizja daje możliwość konsultowania swojej pracy z doświadczonym psychoterapeutą.

Superwizor wspiera terapeutę poprzez dzielenie się wskazówkami merytorycznymi i własnym rozumieniem dynamiki, która rozgrywa się w relacji pacjenta z terapeutą. Każdy adept zawodu powinien systematycznie korzystać z superwizji, gdyż jest ona podstawą rozwijania profesjonalnych umiejętności. Superwizor ocenia również predyspozycje, umiejętności i doświadczenie osoby, która chce ubiegać się o certyfikat psychoterapeuty.

Z superwizji korzystają również doświadczeni terapeuci, którzy doceniają możliwość podzielenia się z superwizorem swoim obciążeniem emocjonalnym i wątpliwościami, aby uzyskać wsparcie i komentarz zwrotny. Superwizowanie własnej pracy jest zarówno przywilejem, ale też etycznym obowiązkiem wobec pacjentów, których leczenia podjął się terapeuta. Dzięki superwizji, psychoterapeuta może zadbać o siebie, swojego pacjenta i proces leczenia.

 

Udział w superwizji jest szczególnie zalecany:
* jako jeden z najistotniejszych elementów szkolenia w psychoterapii i w początkowych latach pracy w zawodzie psychoterapeuty;
* kiedy terapeucie trudno zrozumieć zachowanie pacjenta w trakcie terapii;
* kiedy pacjent lub terapeuta odstępują w jakikolwiek sposób od ustalonych zasad kontraktu lub przyjętych praktyk zawodowych, np. dotyczących pobierania opłat, sposobu zwracania się do siebie, odwoływania sesji, miejsca spotkań, itp.
* kiedy terapeucie towarzyszą intensywne (pozytywne lub negatywne) emocje i uczucia w stosunku do pacjenta, które utrudniają zachowanie pozycji terapeutycznej;
* kiedy terapeuta lub pacjent mają poczucie impasu w terapii, pojawia się opór (np. pacjent zaczyna się spóźniać, opuszczać sesje, wycofywać się w milczenie);